تفاوت کمپرسورهای خاموش، روشن و اینورتر
در سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی با ظرفیت تا ۳ تن تبرید معادل معمولاً از کمپرسورهای روتاری استفاده می‌شود. این کمپرسورها به دو دسته‌ی اصلی خاموش، روشن و اینورتر تقسیم می‌شوند. در ادامه به بررسی تفاوت‌های این دو نوع کمپرسور از نظر مصرف برق و نوع مبرد مصرفی می‌پردازیم:
کمپرسورهای ON-OFF
در این نوع کمپرسورها، عملکرد دستگاه به‌صورت قطع و وصل کامل است. یعنی پس از رسیدن دمای محیط به مقدار تنظیم‌شده، کمپرسور خاموش می‌شود و در صورت افزایش مجدد دما، دوباره با جریان راه‌اندازی بالا (حدود ۲.۵ برابر آمپر نامی) روشن می‌شود. این سیکل مکرر روشن و خاموش شدن، باعث:
مصرف برق بالا به دلیل جریان‌های راه‌اندازی مکرر،
افزایش استهلاک کمپرسور،
و نوسانات دمایی در فضای داخلی می‌شود.
کمپرسورهای اینورتر
این نوع کمپرسورها با استفاده از فناوری اینورتر، دور متغیر دارند. به جای خاموش شدن کامل، سرعت چرخش کمپرسور متناسب با بار برودتی یا حرارتی تغییر می‌کند. این مزایا را به همراه دارد:
کاهش چشمگیر مصرف برق،
حذف جریان‌های راه‌اندازی بالا،
افزایش طول عمر دستگاه و حفظ دمای یکنواخت در محیط.
مقایسه گازهای مبرد مورد استفاده
در ایران، عمدتاً دو نوع گاز مبرد در اسپلیت‌های خانگی استفاده می‌شود
R22 , R410a
R22:
گازی تک‌مولکولی با بازده مناسب است، اما به دلیل اثرات مخرب زیست‌محیطی (تخریب لایه ازن)، در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای اروپایی و آمریکا ممنوع شده است. استفاده از آن توصیه نمی‌شود.
R410A:
ترکیبی دو مولکولی با فشار کاری بالاتر نسبت به گاز منسوخ شده است. مزیت آن در عملکرد بهتر در دماهای متوسط است، ولی در صورت نشتی، باید کل مبرد تخلیه و مجدداً با نسبت دقیق شارژ شود، زیرا مشخص نیست کدام مؤلفه از گاز ترکیبی بیشتر خارج شده است. این گاز برای مناطق حاره‌ای چندان مناسب نیست، مگر اینکه کمپرسور و سیستم بر اساس شرایط آن مناطق طراحی شده باشد.
R134a:
گاز تک‌مولکولی با استفاده رایج در صنعت خودروسازی است. گرچه از نظر زیست‌محیطی بهتر از گاز منسوخ شده است، اما بازده تبریدی کمتری دارد و در سیستم‌های خانگی نیاز به ظرفیت بالاتری از تجهیزات دارد. در نتیجه به‌عنوان جایگزین مستقیم گاز منسوخ شده در اسپلیت‌های خانگی توصیه نمی‌شود.